BİZ

aynı kurbanı bölüşen
aynı hırkayı giyen
                  insanlarız biz
bir tas çorba
        doyurur bizi
ve biliriz birbirimizi
günde beş vakit
       temizleyip de ellerimizi
açarız aynı göğe

Ve Dicle bizimdir
Sakarya senin
derdimiz, derdin!
kahrımızsa, kederin!
korkma!
sonu gelmez
                     bu kardeşliğin

evet
deliyiz biraz
hem yardan geçeriz
                 hem serden
hadi tut elimi,
tut elimi ayağa kalkalım
          şu düştüğümüz yerden!


Bir Tarih Öğretmeni
Eylül'15/Ankara