Aşk yahut İki Yaramaz Çocuk

Hesaplanabilir bir şey değil ki bu
her an saplanabilir 
çok derin
bir yerinden

Çok karmaşık
bir sarmaşık bu
anlarsın 
gözlerinin 
kayıp giden ferinden

Hoş bulunursun

Bir hoşluğa düşer

Boş bulunursun

Saplanır ya birden

Gidemezsin bir adım öteye

Kaybedersin kendini

Nerde saklasan bilemezsin

Yasaklanabilirse de 

Saklanabilir bir şey de değil bu

yalnızlığın

bir ormanda bir ağaç yalnızlığı olur

dilin tutulur

Dünyayı kurtarmaya yetecek dilin,
 tutulur

aklına bir kilit vurulur

kurur dalların

kudurursun

O da

Yeşillerin ardından baka durur

Gelse dersin

Gelse 

Yemyeşil gelse

Bahar gibi

Ağustos sıcağında

Yüksek bir yayladan çıkan pınar gibi

Gelse dersin

Habersiz bir rüzgâr esse

Ve değse bir nefes
Değer değmez

Değişse mevsim normalleri

Dersin

De değmez

De gelmez

Kat edersin yedi iklim dört köşeyi

dört mevsim yaşanan bu güzel ülkeyi
Katledersin 
bin bir olumsuz düşünceyi

de değişmez mevsimin

.................

Gelmez de 
hadi diyelim ki gelse  
o zaman da aşk olmaz 
gelse
aşk, olmaz!

.................

Mutluluk olur

Çocuk olur

İki yaramaz çocuk...
Aşk olsun!
Adı aşk olmasa da olur!

 23.07.2013 Eryaman